Dzisiejszym wpisem rozpoczynamy cykl sentymentalnej podróży po dworkach na SejneÅ„szczyźnie. Nie ma już tamtych ludzi, ale pozostaÅ‚y miejsca, które dziÄ™ki nowym wÅ‚aÅ›cicielom dostaÅ‚y szanse na nowe życie, tak siÄ™ dziejÄ™ w Szejpiszkach.
Pierwsza wzmianka o majÄ…tku Szejpiszki pochodzi z 1685 r. NależaÅ‚ on wówczas do Kazimierza i Marianny z Pincewiczów KaszyÅ„skich. Bez maÅ‚a 100 lat później wÅ‚aÅ›cicielami dóbr, które obejmowaÅ‚y folwark Szejpiszki i maÅ‚Ä… wioseczkÄ™, zÅ‚ożonÄ… zaledwie z dwóch gospodarstw, byÅ‚a rodzina Kotarskich.
Od niej to w 1773 r. kupiÅ‚ te wÅ‚oÅ›ci urzÄ™dnik dworski, dzierżawca w dominikaÅ„skich Sejnach i królewskim Pomorzu, Kazimierz Habermann, którego ojciec przybyÅ‚ do Polski z Czech. Jego syn, MichaÅ‚ Józef, marszaÅ‚ek szlachty i sÄ™dzia pokoju powiatu sejneÅ„skiego, po objÄ™ciu ojcowskiego majÄ…tku powiÄ™kszyÅ‚ go znacznie przez zakup leżących po sÄ…siedzku ziem i wkrótce byÅ‚ wÅ‚aÅ›cicielem 430 ha.
Po Michale Józefie dziedzicem na Szejpiszkach zostaÅ‚ jego syn Franciszek, a nastÄ™pnie wnuk MichaÅ‚.
Ten ostatni zmarÅ‚ bezdzietnie wkrótce po Å›lubie, pozostawiajÄ…c opiekÄ™ nad rozlegÅ‚ymi dobrami – oprócz Szejpiszek, jeszcze 238 ha na Polesiu – na barkach swojej żony, Sabiny ze Åšwidów.
MÅ‚oda wdowa gospodarzyÅ‚a na dużym majÄ…tku nadspodziewanie dobrze. ZatrudniÅ‚a 12 ogrodników, hodowaÅ‚a konie, zaÅ‚ożyÅ‚a dużą pasiekÄ™, wytwarzaÅ‚a masÅ‚o i Å›wietne sery, na które miaÅ‚a nabywców w Warszawie. Robotnicy rolni, pracujÄ…cy u Habermannowej w okresie miÄ™dzywojennym, wyrażali siÄ™ o niej bardzo dobrze. PamiÄ™tali, iż opiekowaÅ‚a siÄ™ chorymi, sprowadzaÅ‚a im lekarstwa, wzięła do dworu ze wsi na wychowanie dwójkÄ™ dzieci, nie pozwalaÅ‚a niszczyć bez potrzeby roÅ›lin, walczyÅ‚a z pijaÅ„stwem wÅ›ród chÅ‚opów.
Przez dÅ‚ugi okres zarzÄ…dcÄ… majÄ…tku byÅ‚ niejaki Czuchnowski – dość tajemniczy przybysz z Ukrainy.
Kiedy wybuchÅ‚a II wojna Å›wiatowa, dziedziczka Szejpiszek opuÅ›ciÅ‚a dwór i podzieliÅ‚a część majÄ…tku miÄ™dzy mieszkaÅ„ców wioski, jednego z wychowanków i Czuchnowskiego. U swego zarzÄ…dcy zresztÄ… zamieszkaÅ‚a i on jÄ… po Å›mierci pochowaÅ‚ w rodzinnym grobowcu Habermannów w Smolanach.
W okresie kolektywizacji w Szejpiszkach powstaÅ‚o PaÅ„stwowe Gospodarstwo Rolne, które doprowadziÅ‚o kwitnÄ…cy przed wojnÄ… majÄ…tek do ruiny.
Budynek dworski jako tako siÄ™ trzymaÅ‚, ale kiedy w koÅ„cu lat 70. u.w. zostaÅ‚ opuszczony przez dotychczasowych mieszkaÅ„ców – pracowników PGR, szybko zostaÅ‚ zdewastowany.
Na szczęście – we wspóÅ‚czesnym już nam czasie – znalazÅ‚ siÄ™ prywatny nabywca, który spowodowaÅ‚, że dwór znowu prezentuje siÄ™ piÄ™knie.
Muzeum Ziemi Sejneńskiej zbiera materiały o dworkach na Sejneńszczyźnie, gdyż zamierza wydać publikacje dotyczącą tej tematyki.
Poniżej prezentujemy zdjęcia dworku przed i po remoncie.