Aktualności

Unikatowe dokumenty z Sejn z XIX wieku odnalazły się w Moskwie, dzięki zaprzyjaźnionym osobom trafiły do zbiorów muzealnych. Pisma zawierają życiorysy „Bieg życia” księży Diecezji Sejneńskiej sporządzone na prośbę biskupa sejneńskiego Konstantego Ireneusza Łubieńsakiego.

Dzięki pomocy Urzędu Marszałkowskiego w Białymstoku będzie możliwe ponowne uruchomienie informacji turystycznej w Sejnach. Mijający sezon turystyczny pokazał jednoznacznie, że NASZE MIASTO potrzebuje takiego punktu. Informacja turystyczna będzie działała w Muzeum Ziemi Sejneńskiej.

Dzisiejszym wpisem rozpoczynamy cykl sentymentalnej podróży po dworkach na Sejneńszczyźnie. Nie ma już tamtych ludzi, ale pozostały miejsca, które dzięki nowym właścicielom dostały szanse na nowe życie, tak się dzieję w Szejpiszkach.

Pierwsza wzmianka o majątku Szejpiszki pochodzi z 1685 r. Należał on wówczas do Kazimierza i Marianny z Pincewiczów Kaszyńskich. Bez mała 100 lat później właścicielami dóbr, które obejmowały folwark Szejpiszki i małą wioseczkę, złożoną zaledwie z dwóch gospodarstw, była rodzina Kotarskich.

Miasto Sejny serdecznie zaprasza wszystkich mieszkańców do dołączenia do projektu „Pod biało - czerwoną”. Celem projektu jest także godne upamiętnienie zwycięstwa wojsk Rzeczypospolitej nad armią bolszewicką w Bitwie Warszawskiej 1920 roku. Umieszczenie flagi na maszcie w wyjątkowym miejscu to dowód na to jak ważne są symbole narodowe w życiu Polaków. Te, za które życie w walce o wolność Ojczyzny poświęcali nasi przodkowie. 

Sejneńskie Towarzystwo Opieki nad Zabytkami wznowiło wydanie książki o powstaniu sejneńskim, w związku z bardzo dużym zainteresowaniem w kraju tematyką zwycięskiego zrywu niepodległościowego.

Tło i przygotowania

Wycofywanie się wojsk niemieckich w lecie 1919 roku na zachód, w wyniku zakończenia I wojny światowej, otworzyło tak Polakom, jak i Litwinom możliwości roztoczenia na zwalniane przez Niemców obszary Suwalszczyzny własnej władzy państwowej. 26 lipca 1919 roku Rada Najwyższa Ententy wytyczyła linię demarkacyjną (linia Focha), rozgraniczającą sporne terytoria. Litewska administracja opuściła znaczną część Suwalszczyzny, pod jej kontrolą pozostały jednak Sejny i tereny aż po rzekę Czarna Hańcza, leżące po polskiej stronie tej linii.